yoksa o sokaklar sana yasak mı çocuk.
kim seni bu hale getiren ?
çıkıp deliler gibi koştursan o kaldırımlar da
vururlar mı seni.
küçük yaşta kim hapsetti bu demirlerin arkasına?
ne denir bilmem ki
gözleri ıslak çocuğa..
ağlama küçüğüm ağlama bak kimse duymuyor seni.!
yüzün ufacık parmakların ufacık
bak! dünya kocaman ne olur sus ağlama.
kimse işitmez seni..
yüzünde ki acıları örtmez ağlaman.
şimdi sen küçüksün büyüyünce unutursun dediler!
Susamam ki;seni kaybetmişim..
sen yoksun ya bomboş işte o sokaklar
ondandır ağlmam
pencereden bakıp gözlerim ıslak kaldırımları seyretmem.
dışarısı çok soğuk
içimi ısıtacak gözlerin yok..
ufacık ellerimi avuçlarının arasına alıp;
çok üşümüşsün sen diyip
öperek ısıtacak dudakların yok..
seninle karşılaştığımız zaman küçüktüm
beni bırakıp gittiğinde de..
yokluğunun verdiği yanlızlıkla ağladım sadece arkandan..
büyüyünce unutursun demişlerdi..
ben büyüdüm ama unutmadım hiç birşeyi
ağlamakta yetmiyor artık seni unutmama
kalbi mi söküp çıkarmam gerekiyor
anca o zaman unuturum!
aslında içimde o kadar güzelsin ki
asla kirletmicem 'o'nu seninle.!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder