25 Aralık 2010

SADECE...

Sığındığım her limanda terk edildim.
Çıkarı için birbirlerini yiyen onca insanların arasında çıkmazlardayım
şimdi..
dudaklarımda ki ıslaklık gözlerimden süzülen yaşlardan olsa gerek.
payıma düşen ne varsa fazlasıyla aldım bu hayattan!
acıyı tattı tüm hücrelerim tek tanığım yine kendim.
sorulara cevap aramaktan bıkmışken,beynim soru işaretleriyle dolu.
aynada ki  bu çehre benim mi?
bu kaçıncı eziyet ettiğim gözyaşım
kaçıncı zorunlu nefes alışım
saçmaladığım kaçıncı anlrdan birini yaşıyorum..
kaçıncı ölmek isteyişim?
yine ağladım bu gece.
bir nedeni yok sadece
ölmek istedim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder