Hani sana hep büyümek istiyorum derdim ya anne sende bana o zamanlarda gelecek şimdi küçüklüğünün tadını çıkar demiştin.Hatta bir keresinde beni karşına alıp;bende senin gibiydim kızım hep büyümek istedim,aşık olmak istedim,özgür olmak istedim anladım ki;aslında hep küçük kalmak istemişim.Bir düşün küçüksün derdin yok,aşık değilsin,çalışmak zorunda değilsin,bakmak zorunda olduğun bir evin yok evcilik oyunlarının haricinde!Aşk kelimesini yeni öğrenmeye başlıyorsun sürekli telaffuz edersin ne olduğunu bilmeden.Küçükken ölümü nerden bileceksin ki ? Büyüdüğünde sürekli ölmeyi düşüneceksin.Her tatsız olaylardan sonra eskileri özleyeceksin,keşke keşke zamanı geri alabilsem de küçüklüğüme dönebilsem dediğin zamanlarda olacak.Şimdi sana ne desem boş bunu ancak büyüdüğün de anlıcaksın demiştin.Gözlerimi açtığımda çoktan büyümüştüm.Kendimi bir sürü karmaşanın içinde buldum.Sorunlardan kaçarken hep küçüklüğüme dönmek istedim.Ne de zormuş özgürlük pembe gözlüklerimin camından bakarken pek bir temiz ve masumdu oysa...Hem en sevdiğim şekerlerden alanda yok...Kağıt helvalarımı,şekerli sakızlarımı,annemden gizli gizli yediğim o beş kuruşluk çikolatalı dondurmamı kaybedeceğimi hiç hesaba katmamışım.En önemlisi bayramlarda el öpüp topladığım bozuk paralarımı beyaz bakkal poşetine atmak sonra düşmesinler diye poşeti bir güzel çevirip sımsıkı tutmak küçük avuçlarımda..Kırmızı başlıklı kız masallarıyla uyumakta yok.Küçük ayıcıklarım,en sevdiğim simli çantamla çiçekli elbiselerim.Hepsi birer anı olarak çoktan aldılar yerlerini hafızamda,kim bilir paslanmaya yüz tutarlar belki.Güzel anları hatırlamak iyi de bir de asla göremeyeceğin sevdiklerin.Geride kaldılar artık biliyorum gelmeyecekler,geri dönmeyecekler ben dönemeyeceğim.Tekrar anladım ki büyümek bana göre değil.Her pişmanlığın ardından söylenen bir sözü söylüyorum bende keşke küçük kalsaydım da annemin yaptığı pastaları kaçırmaya çalışırken yakalansam tepsi yere düşse..Yaptıklarımın sonucunu düşünmeden oyunlarımı oynasam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder