Sessiz çığlıklarımın arasında kaybolurken adının son hecesi
ve ben biraz daha yitiriyorum seni
şimdi uyruğu belirsiz yüzler arasındayken
ne yaparım sensiz
aldığın her nefesten
yüzüne bakıp elini tutan tüm varlıklardan kıskanırken
can çekişiyorum bu satırlarda
parmaklarım bütün hücrelerini parçalayacak gibi geziyor vücudunda
nolur karşı koy bana izin verme seni incitmeme
eskısı gibi bağır çağır azarla ama
sessiz kalma..
seninle olan konuşmalarımızı özledim
hani bana çok kızıyordunya ardından bağırıyordun
işte ben onları çok özledim..
